Έζησε 10 χρόνια σε κλουβί: Τέλος στον εφιάλτη τυφλού κοριτσιού στα Λεχαινά

Εδώ και λίγες µέρες η 18χρονη σήµερα κοπέλα ζει σε ένα δωµάτιο που κατασκευάστηκε ειδικά για εκείνη, µε παράθυρο και τοίχους καλυµµένους µε µαλακό υλικό ώστε να µην κάνει κακό στον εαυτό της. Όπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», η ίδια δείχνει πιο ήρεμη, ενώ πού και πού ξεστομίζει κάποιες λέξεις.

Το ίδιο συµβαίνει πλέον και µε τους άλλους 5 πρώην έγκλειστους σε κλουβιά, που ζούσαν υπό συνθήκες βασανισµού στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, το κολαστήριο των εγκαταλειµµένων. Με τη µεταφορά τους σε δωµάτια µειώθηκαν οι αυτοτραυµατισµοί και οι άνθρωποι δείχνουν πιο ήρεµοι.

Μετά τη δημοσιοποίηση της υπόθεσης τον περασμένο Νοέμβριο, το κράτος κινητοποιήθηκε µε ταχύτητα, ενώ ταυτόχρονα η οµάδα παρέµβασης του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού (που µε χρηµατοδότηση της ΜΚΟ Lumos έχει ιδρύσει η Βρετανίδα συγγραφέας του Χάρι Πότερ Τζ.Κ. Ρόουλινγκ), η οποία είχε αναλάβει το δύσκολο έργο να βγάλει από τα κλουβιά τους τελευταίους έγκλειστους (τους είχαν εκεί για να µην αυτοτραυµατιστούν), κατόρθωσε να αποκαθηλώσει όλους τους ασθενείς.

Επιπλέον, µέσα στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών δηµιουργήθηκαν σε σύντοµο χρονικό διάστηµα τρία ειδικά δωµάτια (soft rooms) για τη φιλοξενία τέτοιων περιπτώσεων, ώστε κανείς να µην κλείνεται πια σε κλουβί. Στις 10 Δεκεµβρίου δηµοσιεύτηκε ΦΕΚ µε κοινή απόφαση των υπουργών Έφης Αχτσιόγλου και Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου για την πρόσληψη 15 ατόµων διαφόρων ειδικοτήτων στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, οι οποίοι θα συνεχίσουν το έργο της οµάδας παρέµβασης, και 8 ακόµα για το Κέντρο Κοινωνικής Πρόνοιας Αττικής.

Επίσης, µε υπογραφές των αναπληρωτών υπουργών Θεανώς Φωτίου και Γιώργου Χουλιαράκη, δηµοσιεύτηκε στις 12 ∆εκεµβρίου και η απόφαση για την έναρξη της αποϊδρυµατοποίησης, οι προϋποθέσεις ίδρυσης και λειτουργίας «Στεγών Υποστηριζόµενης ∆ιαβίωσης Ατόµων µε Αναπηρίες», τις οποίες θα µπορούν να δηµιουργούν φυσικά ή νοµικά πρόσωπα δηµοσίου ή ιδιωτικού δικαίου.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, όταν δηµιουργηθούν οι Στέγες, θα βρουν καταφύγιο έξω από τα σηµερινά άσυλα άτοµα µε αναπηρία που διαθέτουν υψηλό, µέσο ή χαµηλό βαθµό αυτονοµίας, ηλικίας άνω των 18 ετών. Δυστυχώς για τα ανήλικα παιδιά µε αναπηρία δεν έχει ακόµα προβλεφθεί ανάλογη δοµή, µε αποτέλεσµα οι άνθρωποι που ασχολούνται µε το ζήτηµα να εκφράζουν επιφυλάξεις.