Υπόθεση Novartis: Τι ισχυρίστηκε ο κατηγορούμενος Mανιαδάκης ενώπιον του Δικαστικού Συμβουλίου

Στο υπόμνημα που κατέθεσε ο κ. Μανιαδάκης σήμερα σημειώνει εμφατικά πως «από τότε που έλαβα την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα, αλλά και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος έχω πραγματοποιήσει πάνω από 60 ταξίδια στο εξωτερικό για επαγγελματικούς και προσωπικούς λόγους, για τα οποία ουδέποτε δημιουργήθηκε πρόβλημα από την Αρχή Προστασίας Μαρτύρων ή την Εισαγγελία Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών».

Προσπαθώντας δε να διαλύσει τις εντυπώσεις που δημιούργησε το αίτημά του να μην έχει πλέον αστυνομική φύλαξη ή οποιοδήποτε άλλο μέτρο προστασίας πέραν των όσων είχαν ήδη διαταχθεί με την υπ’ αριθμ. 13/2017 διάταξη, με την οποία του είχε αποδοθεί η ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα αναφέρει, ότι προχώρησε σε αυτή την ενέργεια γιατί θεωρούσε «υπερβολικό το ως άνω μέτρο προστασίας, εφόσον δεν υπήρχε κίνδυνος για την ασφάλεια της ζωής ή της σωματικής μου ακεραιότητας».

Ο Νίκος Μανιαδάκης καταλογίζει στην Εισαγγελία Διαφθοράς ότι του έδωσε την ιδιότητα του προστατευόμενου μάρτυρα και στη συνέχεια του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος αν και ήταν γνωστή η κατάθεση του δεύτερου προστατευόμενου μάρτυρα που τον ενέπλεκε στην υπόθεση.

«Τα εν λόγω στοιχεία όμως, τα οποία ευρίσκοντο εξ’ αρχής στη διάθεση της Εισαγγελίας Διαφθοράς όχι μόνο δεν κρίθηκαν ικανά να με καταστήσουν κατηγορούμενο, αλλά μου αποδόθηκε μεταγενέστερα η ιδιότητα του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος, η οποία, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω είναι ασυμβίβαστη με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο εμπλοκή μου στη συγκεκριμένη υπόθεση» αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Μανιαδάκης υπογραμμίζοντας παράλληλα πως «η μοναδική εισαγγελική διάταξη που ανακλήθηκε ήταν αυτή η οποία με καθιστούσε «προστατευόμενο μάρτυρα» ( υπ’ αριθμ. 13/2017), όπως αναφέρεται στην προσβαλλόμενη διάταξη, ενώ ουδέποτε ανακλήθηκε η υπ’ αριθμ. 3/2018 διάταξη, η οποία με καθιστούσε «μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος» για την οποία μάλιστα απαιτείται απαραίτητα η προηγούμενη έγκριση του Αντεισαγγελέα του Α.Π που εποπτεύει και συντονίζει το έργο των Εισαγγελέων Εγκλημάτων Διαφθοράς».

Ο κ. Μανιαδάκης υποστηρίζει επιπλέον πως χωρίς να απωλέσει την ασυλία που του προσέφερε η διπλή ιδιότητά του, όχι μόνο παρέμενε ουσιαστικά κρατούμενος στο αεροδρόμιο αλλά του ασκήθηκε και ποινική δίωξη.

«Κατά το χρόνο λοιπόν όπου εμποδίστηκε η είσοδός μου στο αεροπλάνο αναχώρησης αλλά και στον προγενέστερο αυτής χρόνο όπου έπραξα τις δήθεν προπαρασκευαστικές για την φυγή μου ενέργειες όπως αναφέρεται στην προσβαλλομένη διάταξη, διατηρούσα την ιδιότητα τόσο του προστατευόμενου μάρτυρα όσο και του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Η διττή αυτή ιδιότητα όμως δεν αποκλείει σε καμία περίπτωση την ελεύθερη μετάβασή μου στο εξωτερικό» υποστηρίζει τονίζοντας πως «οιεσδήποτε ενέργειές μου πριν την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος μου δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως προπαρασκευαστικές ενέργειες φυγής μου καθότι δεν είχα λάβει την ιδιότητα του κατηγορουμένου κατά το επίδικο χρονικό διάστημα αλλά ούτε καν αυτό του υπόπτου».

Ο κατηγορούμενος εκφράζει τη θέση πως μόνο η άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του, «ώστε να δικαιολογηθεί η δυνατότητα από τον αρμόδιο Εισαγγελέα επιβολής του περιοριστικού όρου της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα δεν αρκεί, καθότι δεν παρατίθενται στοιχεία ικανά να στηρίξουν τις προϋποθέσεις επιβολής του ως άνω όρου όπως αόριστα επικαλείται ο Εισαγγελέας στην προσβαλλόμενη διάταξη, όταν αναφέρει: «Εξάλλου προκύπτουν ενδείξεις περί αναχώρησής του στο εξωτερικό ενόψει και του γεγονότος ότι είχε πληροφορηθεί από δημοσιεύματα του Τύπου ότι ενδεχομένως θα ανακληθεί το καθεστώς του ως προστατευόμενου μάρτυρα και ότι πρόκειται να καταστεί κατηγορούμενος».

«Η ως άνω αιτιολόγηση επιβολής του περιοριστικού όρου σε βάρος μου πέραν της προφανούς αοριστίας που διέπει το σύνολό της, δημιουργεί και την προδήλως εσφαλμένη εντύπωση ότι υπήρχε προηγούμενη ενημέρωση ή διαρροή στον Τύπο για την επικείμενη ανάκληση του καθεστώτος μου ως προστατευόμενου μάρτυρα και την άσκηση ποινικής διώξεως σε βάρος μου, κάτι το οποίο είναι αναφανδόν αναληθές καθότι μοναδική πηγή τέτοιας γνώσης θα αποτελούσε μόνον η ίδια η υπηρεσία της Εισαγγελίας Εγκλημάτων Διαφθοράς Αθηνών» καταλήγει στο υπόμνημα του ο κ. Μανιαδάκης.

Διαβάστε το υπόμνημα του Νίκου Μανιαδάκη, κάνοντας κλικ ΕΔΩ