Μαρτυρία από το Μάτι: «Τα κουκουνάρια έπεφταν πάνω μας σαν πυροτεχνήματα»
Δέκα ημέρες μετά τη φονική πυρκαγιά στην ανατολική Αττική και οι συγκλονιστικές μαρτυρίες των ανθρώπων που την έζησαν από κοντά, συνεχίζουν να προκαλούν ανατριχίλα.
Μια από τις επιζήσασες της τραγωδίας που «γράφτηκε» στο Μάτι τη Δευτέρα, 23 Ιουλίου, περιγράφει μερικές από τις πιο δύσκολες στιγμές που έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα πλέον, στη μνήμη της.
Μιλώντας στην κάμερα του ΣΚΑΪ, η Κατερίνα Σγούρα, θυμάται ότι συνειδητοποίησε πως έπρεπε να εγκαταλείψει το σπίτι της, όταν οι φλόγες είχαν φτάσει στον τέταρτο όροφο της πολυκατοικίας που έμενε.
«Στις 18:40 πέσαμε στο νερό. Ο ήλιος ήταν ψηλά, αλλά ήταν νύχτα για εμάς. Μπαίνουμε στη θάλασσα μέχρι το λαιμό για να βάζουμε γρήγορα τα κεφάλια μας μέσα γιατί πεταγόντουσαν καυτά κουκουνάρια πάνω μας που ήταν σαν πυροτεχνήματα. Βλέπω έναν κύριο δίπλα μου να κρατάει ένα μωρό που είναι το γνωστό μωρό που έχασε τη ζωή του, με τα πόδια του καμμένα», περιγράφει η κ. Σγούρα.
«Δίπλα μου είναι μια κοπέλα νομίζω τη λένε Μαργαρίτα που τρέμει. "Μπορώ να κάνω κάτι;" ρωτάω και ένας διασώστης μου λέει μην την ακουμπάς, η πλάτη της είναι καμμένη ολόκληρη. Είναι μπροστά στα πόδια μου ένα κοριτσάκι που όπως άκουσα να τη φωνάζει η μητέρα της την έλεγαν Δωροθέα. Έλεγε συνέχεια στη μητέρα της "μαμά θέλω να φύγουμε, μαμά θέλω να πάω σπίτι, μαμά δεν μπορώ να πάρω ανάσα"», συνεχίζει.
«Μετά από λίγο ακούγεται μια φωνή αντρική "Δωροθέα". Ήταν ο μπαμπάς της που είχε κατέβει στην παραλία με τα πόδια, δεν ξέρω από πού. Και με το που ακούγεται αυτό αρχίζει να τσιρίζει η μικρή "μπαμπά". Η επανένωση της οικογένειας, ο άνθρωπος πρέπει να τους είχε ξεγραμμένους, εκείνη την ώρα μέσα στην κόλαση ήταν θαύμα», κατέληξε η κ. Σγούρα.