Ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του ενεχυροδανειστή στη Δάφνη που είχε οργανωθεί στο Facebook

Η δολοφονία του 30χρονου ενεχυροδανειστή που οργανώθηκε μέσω Facebook, είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη όταν εντοπίστηκε ημίγυμνος, φιμωμένος και δεμένος με μονωτική ταινία στο λαιμό, τα χέρια και τα πόδια μέσα στο σπίτι του στη Δάφνη.

Στο άκουσμα της ετυμηγορίας συγγενείς των κατηγορουμένων ξέσπασαν σε ύβρεις και απειλές κατά των δικαστών και των γονέων του θύματος.

Είχε προηγηθεί η αγόρευση του εισαγγελέα της έδρας, η οποία προκάλεσε αίσθηση: «Είναι ευθύνη της πολιτείας που κηδεύτηκε το Σαββατοκύριακο στην Άνδρο ο επιχειρηματίας από την Κηφισιά. Το αστυνομικό δελτίο λέει ότι αποφυλακισθέντες τέτοιου τύπου έπιασαν δουλειά ...είμαι υποχρεωμένος να πω στο δικαστήριο ότι πρέπει να απορριφθούν ένα προς ένα τα ελαφρυντικά», είπε ο εισαγγελέας.

Κεντρικό πρόσωπο στην υπόθεση είναι η 27χρονη, σήμερα, Αλεξάνδρα Σταματάκη, η οποία φέρεται να ... ψάρεψε το θύμα μέσω Facebook, λειτουργώντας ως δόλωμα και βοηθώντας με τον τρόπο αυτό τους συγκατηγορουμένους της να δολοφονήσουν τον 30χρονο άνδρα και να αφαιρέσουν από το διαμέρισμά του 139.000 ευρώ αλλά και χρυσαφικά βάρους δύο κιλών.

Μαζί της στο εδώλιο κάθισαν οι: Γεώργιος Μάρκου, Δημήτριος Θεοδώρου και Κ. Αραπάκης.

Σε πρώτο βαθμό η νεαρή κατηγορουμένη κρίθηκε ένοχη και το δικαστήριο της επέβαλλε κάθειρξη 22 ετών. Είχε παραμείνει για 3,5 χρόνια έγκλειστη στις φυλακές, αλλά αποφυλακίστηκε με βάση τις ευεργετικές διατάξεις του νόμου Παρασκευόπουλου για άτομα με αναπηρία άνω των 80%.

Οι άλλοι τρεις συγκατηγορούμενοι της καταδικάστηκαν σε ισόβια και 12 χρόνια κάθειρξη ο καθένας. Πλέον, όμως με την απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου η νεαρή γυναίκα επιστρέφει στη φυλακή.

Η ίδια στην απολογία της υποστήριξε ότι δεν είχε καμία εμπλοκή στη δολοφονία του 30χρονου, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Ναι, βοήθησα να κλέψουν, να μπουν μέσα στο διαμέρισμά του. Τα δέχομαι όλα. Όμως δεν τον ακούμπησα. Δεν ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο, ούτε καν φανταζόμουν ότι μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Ήμουν εντελώς χαμένη, μπορεί να είχα οικονομική ανάγκη, δε θα αφαιρούσα όμως μια ζωή. Δεν έχω βοηθήσει στον φόνο. Δεν ξέρω ποιος τον σκότωσε, δεν ήμουν εκεί. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απέξω, σας λέω την αλήθεια, έτσι έχει συμβεί. Όσο ζω μέχρι να πεθάνω θα κουβαλάω αυτές τις τύψεις γιατί πότε αυτοί οι γονείς δε θα με συγχωρήσουν».