Κάθε μέρα και ένα ναυάγιο στο Αιγαίο

Σχεδόν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες μιας απάνθρωπης περιπέτειας χιλιάδων ανθρώπων που φεύγουν κυνηγημένοι από τα όπλα και τις βόμβες με μοναδικό στόχο να φτάσουν στη Δύση. Πολλοί από αυτούς, ανάμεσά τους και παιδιά δεν τα καταφέρνουν και αφήνουν τη τελευταία τους πνοή, λίγο πριν το τέλος του ταξιδιού, στη θάλασσα του Αιγαίου.

Σήμερα το πρωί άλλα τρία παιδιά έχασαν τη ζωή του ανοιχτά της Καλύμνου. Μαζί και η μητέρα τους. Την Πέμπτη άλλοι εφτά, ανάμεσά τους και δύο παιδιά. Αύριο ποιος ξέρει.

Την ίδια ώρα, οι ευρωπαίοι ηγέτες καταστρώνουν σχέδια επί χάρτου, κάνουν συμφωνίες, κάνουν παζάρια με αντικείμενο τους πρόσφυγες. Το πρώτο hot spot στη Μυτιλήνη έχει ακόμα λειτουργικά προβλήματα ενώ ορισμένες χώρες δείχνουν το χειρότερό τους πρόσωπο.

Τα σύνορα Ουγγαρίας – Κροατίας είναι, από σήμερα, κλειστά με αποτέλεσμα χιλιάδες πρόσφυγες να συνωστίζονται στα σύνορα Κροατίας-Σλοβενίας. Οι κυβερνήσεις των δύο χωρών επεξεργάζονται κοινό σχέδιο καταγραφής των προσφύγων όμως «προειδοποιούν» ότι είναι αδύνατο να ελέγξουν τους πάντες όσο Γερμανία και Αυστρία κρατούν τα σύνορά τους ανοιχτά.

Τα πτώματα παιδιών, οι πατεράδες που ψάχνουν απελπισμένα τις γυναίκες τους, γέροι που τα καταφέρνουν μόνο από θαύμα, είναι, πλέον, καθημερινό θέαμα στους τηλεοπτικούς μας δέκτες. Και το χειρότερο είναι ότι σε λίγο θα το έχουμε συνηθίσει. Η Ευρώπη υψώνει συνεχώς φράχτες, προκειμένου να «προστατεύσει» τα σύνορά της. Όπως, όμως, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα Die Zeit η κατασκευή των φραχτών είναι μια ιδιαίτερα κερδοφόρα επιχείρηση για ορισμένες εταιρίες. Μόνο για τον φράχτη στα σύνορα Ουγγαρίας- Σερβίας η ουγγρική κυβέρνηση «επένδυσε» περίπου 20 εκατ. ευρώ.

Τελικά η Δύση αποδεικνύεται λιγότερο φιλόξενη από όσο νόμιζαν οι πρόσφυγες όταν έφευγαν από τις χώρες τους.