Record Digging: O John Fahey δεν πίστεψε ποτέ στην μουσική ουτοπία του '60

Το Proofs & Refutations είναι ένα ακυκλοφόρητο άλμπουμ που ηχογραφήθηκε το 1995 και το 1996 όταν ο John Fahey ήταν, λίγο πολύ, στα «κάτω» του όσο αφορά την υγεία του.

Εκείνη την εποχή, ο Fahey έκανε επίσης το απίστευτο Womblife, μαζί με το City Of Refuge, και πιθανώς αυτό το άλμπουμ, Proofs & Refutations, το οποίο είναι μια απότομη στροφή προς τα περίεργα και (ακόμη) πιο πειραματικά του άλμπουμ, ξεφεύγοντας από το αυστηρό παραδοσιακό στυλ για το οποίο ήταν γνωστός.

Μερικά χρόνια μετά από αυτό ο Edwin Pouncey έκανε ένα ταξίδι στις πολιτείες για να πάρει συνέντευξη από τον Fahey για το The Wire, γράφοντας μια από τις πιο αστείες σκηνές που άνοιξε ποτέ ένα κομμάτι της μουσικής δημοσιογραφίας – ο Fahey πέφτει σε ένα κρεβάτι ενός μοτέλ, σαν μία γερασμένη χελώνα που όμως ακόμη μπορεί και μπουσουλάει (η εμμονή του Fahey με τα ερπετά ήταν ιστορική), φτυαρίζει ζεστό βουτυρωμένο ποπ κορν από το φούρνο μικροκυμάτων στο στόμα του, περιτριγυρισμένο από ξεχειλισμένες καφέ χάρτινες σακούλες με σκουπίδια, CD χωρίς θήκες και πεταμένους δίσκους, μαζί με συνταγογραφούμενα φάρμακα, μια συσκευή εισπνοής, έναν ενισχυτή και μια κιθάρα.

Ο δίσκος δεν είναι και κάτι το καινοτόμο όσο αφορά την καριέρα του Fahey, αν εξαιρέσεις το εισαγωγικό κομμάτι το οποίο αποτελείται μόνο από την φωνή του κιθαρίστα, να μιλάει σαν κήρυκας, σαν προφήτης. Το υπόλοιπο άλμπουμ είναι μία μίξη από fingerpicked κιθάρα, στο κλασικό στυλ που μας έχει μάθει ο Fahey.

Το Proofs & Refutations μας έδωσε όμως τον λόγο να ασχοληθούμε πάλι με αυτόν τον ογκόλιθο της κιθαριστικής, εναλλακτικής μουσικής και να επισκεφτούμε ξανά την τεράστια ιστορία και δισκογραφία του. Η ζωή του Fahey μοιάζει ένα τεράστιο λάθος, σύμφωνα πάντα με τον ίδιο και από συνεντεύξεις που μπορεί κανείς να βρει στο διαδίκτυο. Ο ίδιος στο τέλος της ζωής του ήταν φτωχός και μόνος, μένοντας από μοτέλ σε μοτέλ, πουλώντας παλιές κιθάρες και σπάνιους δίσκους για να βγάλει το ενοίκιο.

Ο Fahey στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα είχε ήδη ξεπεράσει μία σοβαρή ασθένεια (σύνδρομο Epstein Barr), είχε μόλις ανακαλύψει πως ήταν διαβητικός, είχε μία τεράστια εξάρτηση στο αλκοόλ και φυσικά δεν ήξερε τίποτα άλλο να κάνει από το να παίζει την παράξενη κιθάρα του. Αν υπήρξε ποτέ ένας άνθρωπος που ενώ έκανε επιτυχία μέσα στην δεκαετία του 1960, δεν πίστεψε ποτέ σε αυτήν και δεν εκμεταλλεύτηκε καμία ευκαιρία να γίνει προφήτης τύπου Bob Dylan, αυτός είναι ο John Fahey.

Εμεινε πιστός στις παραξενιές του και κατάφερε να βγάλει μερικά απίστευτα άλμπουμ την δεκαετία του '90, με την βοήθεια σημαντικών ανθρώπων όπως του Jim O' Rourke και των Cul De Sac.

Το Proofs & Refutations είναι το κλείσιμο της πιο ενδιαφέρουσας και πειραματικής περιόδου του John Fahey, σίγουρα όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τίποτα με άλμπουμ όπως το Womblife.