Φωτεινή Κρομμύδα: Από τη Λυρική σκηνή, στο ρινγκ

Ένα άθλημα που περιλαμβάνει όλες τις πολεμικές τέχνες, πολύ κοντά στο αρχαίο ελληνικό παγκράτιο, που ο κοινός θνητός πονάει και μόνο που το παρακολουθεί.
Το στερεότυπο, θέλει με αυτά τα αθλήματα να ασχολούνται άντρες, αλλά οι γυναίκες του ρινγκ δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους άντρες συναθλητές τους “παίζουν το ίδιο σκληρά” και προσφέρουν εξίσου καλό θέαμα για τους λάτρεις των δυναμικών αθλημάτων.

Η Φωτεινή Κρομμύδα είναι ένα ανερχόμενο ταλέντο στο χώρο και για μένα μια καλή ευκαιρία να μάθω περισσότερα για το συγκεκριμένο άθλημα αλλά και για το τί είναι αυτό που ένα νέο, όμορφο κορίτσι βρίσκει στο ρινγκ και στο κλουβί (το ρινγκ του ΜΜΑ) συναρπαστικό.
Ασχολήθηκε χρόνια με τον κλασικό χορό και αν συνέχιζε ίσως σήμερα να ήταν ακόμη και prima μπαλαρίνα. Όμως τα παράτησε όλα για το ρινγκ.

“Κάποια στιγμή στα δεκάξι μου, είχα δώσει εξετάσεις στη Λυρική σκηνή, είχα περάσει, και ήμουν στο φυτώριο. Μιλώντας με τη μητέρα μου ήθελα να κάνω μια παραπάνω γυμναστική, και της είπα θα έρθω στο γυμναστήριο που πηγαίνεις. Πήγα εκεί στο σύλλογο που είμαι σήμερα, τον “Κραταιό”, είχε σχολή kickboxing, το είδα, έκανα μια προπόνηση, το ερωτεύτηκα, τα παράτησα όλα και τώρα εδώ και πέντε χρόνια ασχολούμαι με αυτό.”

Βαρετή καθημερινότητα

Πώς είναι όμως η καθημερινότητα για έναν αθλητή τέτοιων αθλημάτων και τί θυσίες πρέπει να κάνει;
"Όσο εντυπωσιακό φαίνεται το άθλημά μας πάνω στο ρινγκ ή στο κλουβί, η καθημερινότητά μας είναι ακριβώς το αντίθετο. Πολύ βαρετή. Έχουμε ένα πρόγραμμα, το τηρούμε αυστηρά. Αν δεν το τηρήσουμε νιώθουμε τύψεις. Δηλαδή αν δεν φάμε τη σωστή ώρα ή αν δεν πάμε σε μια προπόνηση. Ξυπνάμε το πρωί, πάμε στο γυμναστήριο, γυρνάμε, χαλαρώνουμε τρώμε κοιμόμαστε, πάμε στο γυμναστήριο, για τη δεύτερη πιο σκληρή προπόνηση και ανάλογα μετά, ο καθένας συνεχίζει τη ζωή του και την επόμενη μέρα φτου κι απ την αρχή."
- Ναι αλλά δεν σου λείπουν όλα αυτά που κάνουν τα παιδιά της ηλικίας σου; ρωτάω τη Φωτεινή. Να βγεις, να ξενυχτήσεις, να πιείς λίγο παραπάνω...
"Όχι δεν σου λείπουν γιατί είναι τόσο δυνατό αυτό που κάνεις, είναι η επιλογή σου κανείς δεν το κάνει με το ζόρι.
Ξέρετε τι μας λείπει πιο πολύ; Να φάμε ότι θέλουμε, να αρρωστήσουμε, να κάνουμε κάποιο άλλο άθλημα που μπορεί να είναι επικίνδυνο για το δικό μας, πχ πατινάζ εγώ δεν μπορώ να κάνω γιατί αν χτυπήσω δεν θα μπορώ να παίξω, θα χάσω προπόνηση, αν αρρωστήσω πάλι το ίδιο"

-Έχει χρειαστεί ποτέ να δείξεις τις ικανότητές εκτός προπόνησης και εκτός ρινγκ;

"Όχι δεν έχει χρειαστεί ποτέ να δείξω τις ικανότητές μου στο δρόμο, δεν τσακώνομαι γενικότερα. Τώρα αν κάτι γίνει και χρειαστεί να προστατέψω τον εαυτό μου, ή τον άνθρωπο που θα είμαι μαζί δεν ξέρω πως θα αντιδράσω. Το αποφεύγω. Το αποφεύγω γιατί, αυτή είναι η ζωή μας, είναι η τέχνη μου, δεν θα τη δείχνω και θα την ξεπουλάω έτσι.

Άθλημα-επάγγελμα

Επειδή το άθλημα αυτό είναι σκληρό, πολλοί νομίζουν ότι οι άνθρωποι που ασχολούνται με αυτό είναι εξίσου σκληροί στην καθημερινότητά τους. Κάθε άλλο.
Τα παιδιά που κάνουμε αυτό το άθλημα πιστεύω ότι είμαστε πολύ ευαίσθητα.
Άμα ρωτήσεις, οι περισσότεροι ούτε θέλουν να ακούνε για ξύλο. Δηλαδή επειδή το κάνεις τόσο πολύ και είσαι τόσο μέσα σε αυτό, θες τη μία ώρα που θα βγεις για καφέ να πεις άλλα πράγματα."

Παρακολούθησα τη Φωτεινή σε προπόνηση στο γυμναστήριο και μια άλλη μέρα σε πρόγραμμα ενδυνάμωσης και κουράστηκα μόνο που την έβλεπα. Τα αθλήματα αυτά όμως όπως μου λέει θέλουν πειθαρχία και πολύ σκληρή δουλειά. Ειδικά μετά από έναν αγώνα χρειάζεσαι μέρες να επανέλθει το σώμα σου.
Οι αγώνες ΜΜΑ είναι επαγγελματικοί. Οι αθλητές ζουν από αυτό, όχι βέβαια στην Ελλάδα , όπου είναι λίγες οι διοργανώσεις, αλλά στο εξωτερικό ένας αθλητής ΜΜΑ μπορεί να βγάλει αρκετά χρήματα αν υπάρχουν τηλεοπτικά δικαιώματα ή αρκετοί σπόνσορες.

Η Φωτεινή το κάνει και αυτή επαγγελματικά, όσο επαγγελματικά μπορεί να γίνει στην Ελλάδα παίζοντας σε διοργανώσεις που γίνονται κατά διαστήματα

"Το κάνω όσο επαγγελματικά μπορώ στην Ελλάδα και θα το κάνω για όσο πάει.Θα ήθελα στο μέλλον να δουλέψω κάπου, να κάνω κάτι δικό μου. Σίγουρα θα ήθελα να κάνω κι άλλα πράγματα αλλά τώρα είμαι εκεί."