Peterson Institute: Οι επιλογές για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους
Την ανάγκη να υπάρξει πρόσθετη ελάφρυνση του ελληνικού χρέους, ώστε να ξεπεραστούν οι αβεβαιότητες που σχετίζονται με την επίτευξη των στόχων για την ανάπτυξη και τα πρωτογενή πλεονάσματα, υπογραμμίζει έκθεση που συνέταξε το Peterson Institute for International Economics και στην οποία διατυπώνονται τεκμηριωμένες προτάσεις για τις παρεμβάσεις που απαιτούνται για να καταστεί το ελληνικό χρέος βιώσιμο, τόσο εντός του πλαισίου των αποφάσεων του Eurogroup της 26ης Μαΐου, όσο και εκτός αυτού.
Η έκθεση συντάχθηκε από τον Ζερονίμ Ζελτεμάγιερ πρώην επικεφαλής αναλυτή του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας και νυν συνεργάτη του Αμερικανικού Ινστιτούτου, την Άικε Κρέπλιν, οικονομολόγο του γερμανικού υπουργείου Οικονομίας και τον Ούγκο Πανίτζα, καθηγητή διεθνών οικονομικών στη Γενεύη.
Η έκθεση του Peterson Institute for International Economics εξετάζει με ψυχραιμία τις τελευταίες εξελίξεις στο θέμα του ελληνικού χρέους, αφήνοντας πίσω τις ανταγωνιστικές υποθέσεις Ευρωπαίων και ΔΝΤ σχετικά με τη μελλοντική ικανότητα της Ελλάδα να αποπληρώσει τα δάνεια της και χρησιμοποιώντας διεθνείς αποδείξεις για τις εμπειρίες δημοσιονομικής προσαρμογής, δείχνει πως η διατήρηση υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για μεγάλη περίοδο χρόνου είναι μη ρεαλιστική.
Η έκθεση υποστηρίζει ότι τα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους που πρότεινε το Eurogroup τον προηγούμενο Μάιο 2016 θα μπορούσαν να είναι επαρκή για την αντιμετώπιση του προβλήματος της βιωσιμότητας, μόνον υπό την προϋπόθεση ότι η Ευρωομάδα είναι έτοιμη να δεχθεί αφενός πολύ μεγάλες επεκτάσεις των προθεσμιών ωρίμασης των δανείων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (έως το 2080 και ακόμη περισσότερο) και αφετέρου μεγάλες αναβολές πληρωμής τόκων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε μια μεγάλη αύξηση της έκθεσης του EFSF προς την Ελλάδα.
Εάν ωστόσο το Eurogroup αποφασίσει να κινηθεί εκτός της ανωτέρω λογικής οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν πως θα καταστεί απαραίτητο είτε να μειωθεί το κόστος χρηματοδότησης (επιτόκιο) των δανείων του EFSF σημαντικά χαμηλότερα από τις τρέχουσες επίσημες προβλέψεις, είτε το πεδίο εφαρμογής της αναδιάρθρωσης να συμπεριλάβει και τα διμερή διακρατικά δάνεια που δόθηκαν στο πλαίσιο του πρώτου προγράμματος της Ελλάδος το 2010 (GLF) ή να καθυστερήσει η επιστροφή της Ελλάδας στις κεφαλαιαγορές και να επεκταθεί η χαμηλότοκη χρηματοδότησή της μέσω του ESM για μια παρατεταμένη περίοδο.
Αναφορικά με το χρόνο ελάφρυνσης του χρέους η έκθεση του Peterson Institute for International Economics αναφέρει πως αν ο στόχος είναι να επιτραπεί στην Ελλάδα να επιστρέψει στις αγορές κεφαλαίων κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2018, τότε θα πρέπει να απαντηθεί αξιόπιστα το πόσο μεγάλη ανακούφιση χρέους θα της παρασχεθεί. «Το να καθυστερήσει μια σαφή απάντηση στο ερώτημα του χρόνου ελάφρυνσης του χρέους μετά το 2018, είναι εφικτό μόνο αν οι πιστωτές είναι έτοιμοι να επεκτείνουν τη χρηματοδότηση από τον ESM πέραν του 2018», αναφέρει σχετικά η έκθεση.
Στο ερώτημα πώς μπορεί τα κίνητρα για μεταρρυθμίσεις να διατηρηθούν και μετά την ελάφρυνση του χρέους, οι συντάκτες της έκθεσης αναφέρουν πως εάν μετά το 2018 δεν υπάρχει νέο πρόγραμμα της Ελλάδος με τον ESM, τότε η ελάφρυνση του χρέους θα μπορούσε να γίνει σε μια περίοδο 3 έως 5 ετών (έως το 2023) με την προϋπόθεση πως θα εφαρμοστούν τα διαρθρωτικά και δημοσιονομικά ορόσημα που θα τεθούν.