Τσαρλς Μάνσον: Βαριά άρρωστος o serial killer της βίλας Πολάνσκι

Άνεργος, υπόδικος, επίδοξος τραγουδιστής, με ένα μείγμα τεχνικών χειραγώγησης και έχοντας ως «ευαγγέλιο» μία στρεβλή εκδοχή του White Album των Beatles (με τους οποίους είχε μανία), προσηλύτισε ανθρώπους, οδηγώντας τους μεθοδικά σε ένα έγκλημα που – όπως ακριβώς επεδίωκε – έμεινε στην ιστορία.

Με γένια και μακριά μαλλιά για να θυμίζει κάτι από... Χριστό, εκμεταλλευόμενος την επίδραση της χίπικης κουλτούρας (που δρομολόγησε κοινωνικοπολιτικές αλλαγές τη δεκαετία του ’60), προβάλλοντας ως «πατρική φιγούρα» για κορίτσια που, λόγω ταραγμένων οικογενειακών σχέσεων, αναζητούσαν ένα πρότυπο ασφάλειας, ουσιαστικά κατάφερε να απενοχοποιήσει τις εμμονές, τα σεξουαλικά όργια, τη μισσαλοδοξία και και να προωθήσει ανενόχλητος τον περιβόητο «φυλετικό πόλεμο», το Helter Skelter όπως το είχε ονομάσει, από ένα τραγούδι των Beatles.

Φωτογραφία του Τσαρλς Μάνσον (με τη σβάστικα χαραγμένη στο μέτωπο) από το σωφρονιστικό ίδρυμα της Καλιφόρνια, τον Ιούνιο του 1011 - REUTERS/CDCR/Handout via REUTERS

Στον κόσμο του Μάνσον επίκειτο επανάσταση των αφροαμερικανών και θρίαμβός τους επί των λευκών, κάτι που θα μετέτρεπε την Αμερική σε μία «κόλαση ρατσιστικής εκδίκησης». Οι μόνοι που θα έβγαιναν αλώβητοι αλλά και θα μπορούσαν να αποτρέψουν κάτι τέτοιο, ήταν – προφανώς – οι ίδιοι, η «οικογένεια». Κι ο Μάνσον επέσπευσε τις εξελίξεις, σκηνοθετώντας ένα έγκλημα που θα χρέωνε στους «μαύρους».

«Πρέπει να κάνουμε ένα έγκλημα που θα τραβήξει την προσοχή όλου του κόσμου»: Αυτό παραδεχόταν, εκ των υστέρων στο δικαστήριο, πως ήταν το σχέδιό του. Κι όντως. Στις 9 Αυγούστου του 1969, υπό τις εντολές του, η «οικογένεια» δολοφονεί πέντε ανθρώπους, στη βίλα του σκηνοθέτη, Ρομάν Πολάνσκι στο Λος Άντζελες. Μεταξύ των θυμάτων, η πρωταγωνίστρια της Νύχτας των Βρυκολάκων και σύζυγος (από τον Ιανουάριο του 1968) του Πολάνσκι, Σάρον Τέιτ, η οποία διένυε τον όγδοο μήνα εγκυμοσύνης κι έγινε «θυσία στον Εωσφόρο».

Στον τοίχο, με το αίμα των θυμάτων του, έγραψε «θάνατος στα γουρούνια». Ένα μήνυμα που υπαινισσόταν πως υπαίτιοι της σφαγής ήταν οι εχθροί του, οι «μαύροι» και φιλοδοξούσε να υποκινήσει την ανάλογη αντίδραση εναντίον τους.

Δικάστηκε και καταδικάστηκε. Αρχικά στην εσχάτη των ποινών, ποινή που μετατράπηκε σε ισόβια κάθειρξη. Παρότι στο πέρασμα των χρόνων, αιτήθηκε πλείστες φορές να αποφυλακιστεί, ο ίδιος δεν έχει δείξει κανένα σημείο μεταμέλειας, αρνούμενος κάθε πρόγραμμα βοήθειας και εκπαίδευσης.