ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Θλίψη για τον θάνατο του Ευάγγελου Μπασιάκου

Θλίψη για τον θάνατο του Ευάγγελου Μπασιάκου
EUROKINISSI/ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ

Στη θλίψη έχει βυθίσει όχι μόνο την οικογένειά του, αλλά και τη Νέα Δημοκρατία, ο ξαφνικός θάνατος του πρώην υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και βουλευτή της ΝΔ Ευάγγελου Μπασιάκου, ο οποίος πέθανε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 63 ετών.

Τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους του κ. Μπασιάκου εξέφρασε ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος μεταξύ άλλων εξήρε το «ήθος, την εντιμότητα και τη συνέπεια» του πρώην βουλευτή.

Ο πρώην πρωθυπουργός και πρόεδρος του κόμματος Κώστας Καραμανλής, εκφράζοντας τη βαθιά οδύνη του, τόνισε μεταξύ άλλων πως ο κ. Μπασιάκος «υπήρξε ανιδιοτελής υπηρέτης του δημοσίου συμφέροντος»

Μάλιστα, σε ένδειξη σεβασμού, το κόμμα ακύρωσε όλες τις προγραμματισμένες εκδηλώσεις του μέχρι τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου.

Αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ απέστειλε συλλυπητήριο μήνυμα, με το οποίο εξέφρασε τη βαθύτατη θλίψη του.

Ποιος ήταν ο Ευάγγελος Μπασιάκος

Γεννημένος το 1954 στη Θήβα, ανιψιός του βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος και της ΕΡΕ Αριστείδη Μπασιάκου, εκλέγονταν στον νομό Βοιωτίας από το 1989 έως σήμερα. Ήταν παντρεμένος με τη Βικεντία Συροπούλου και είχε έναν γιο.

Δικηγόρος στο επάγγελμα, σπούδασε στην Αθήνα Πολιτικές Επιστήμες στη Νομική Σχολή και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Διεθνές Δίκαιο στο Λονδίνο, ήταν μέλος του Διεθνούς Συλλόγου Δικηγόρων (ΙΒΑ) και του Βρετανικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Συγκριτικού Δικαίου.

Ήταν μέλος της ΟΝΝΕΔ και της Νέας Δημοκρατίας από την ίδρυσή τους, το 1974, ενώ το 1983 υπήρξε μέλος του τμήματος Ιδεολογίας της Διοικούσας Επιτροπής της ΝΔ και της Υπηρεσίας Υπαίθρου της Κεντρικής Περιφερειακής Οργάνωσης.

Επίσης, έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών και Μελετών (ΙΚΕΜ) και (ΚΠΕΕ), ενώ το 1986 ήταν επιστημονικός συνεργάτης του Ιδρύματος Πολιτικών Μελετών και Επιμόρφωσης (ΙΠΟΜΕ).

Το 1987, ορίστηκε από τον τότε πρόεδρο της ΝΔ Κώστα Μητσοτάκη μέλος της 10μελούς Κεντρικής Επιτροπής Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΚΕΤΑ) με οργανωτικά και ενημερωτικά καθήκοντα υπό την προεδρεία του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης Σωτήρη Κούβελα, θέση που διατήρησε μέχρι το 1989. Στις 5 Ιουλίου 1989, εξελέγη γραμματέας του προεδρείου της Βουλής με 167 ψήφους.

Στις 24 Αυγούστου 1989, εξελέγη αναπληρωματικός εισαγγελέας στο Ειδικό Δικαστήριο που ανέλαβε να εκδικάσει την υπόθεση του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού και να αποφανθεί για τις ευθύνες του πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασόπουλου.

Στις 22 Νοεμβρίου 1989, επανεξελέγη γραμματέας της Βουλής με 276 ψήφους στην ψηφοφορία που ακολούθησε μετά τη συμφωνία των τριών μεγαλύτερων κομμάτων για κυβέρνηση οικουμενικής στήριξης υπό τον Ξ. Ζολώτα.

Το 1992, ανέλαβε για πρώτη φορά κυβερνητικό αξίωμα ως υφυπουργός Γεωργίας.

Την περίοδο 1993-1994, διετέλεσε αναπληρωτής γραμματέας της ΝΔ, και στις 22 Αυγούστου 1994, μετά τη συγχώνευση των Γραμματειών του κόμματος, τοποθετήθηκε επικεφαλής της Γραμματείας Αγροτικού της ΝΔ για θέματα Δασών, Ζωικής Παραγωγής και Αγροτικής Ανάπτυξης (μέχρι το 1996).

Τον Οκτώβριο του 1996, εξελέγη αντιπρόεδρος της Ομάδας Κοινοβουλευτικού Έργου (ΟΚΕ) της ΝΔ για θέματα Γεωργίας και ένα χρόνο αργότερα πρόεδρός της μέχρι το 2000. Το διάστημα 2000-2001, ήταν υπεύθυνος Γεωργικής Πολιτικής του κόμματος.

Τον Ιούλιο του 2001, στις πρώτες εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη συντονιστών και τομεαρχών των κοινοβουλευτικών επιτροπών του κόμματος, εξελέγη υπεύθυνος του τομέα Γεωργίας.

Υπήρξε ο βασικός συντάκτης του προγράμματος της ΝΔ για την Αγροτική Ανάπτυξη.

Το Μάρτιο του 2004, ορκίστηκε υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και τον Σεπτέμβριο του ιδίου έτους, ανέλαβε το υπουργείο, μετά την παραίτηση του υπουργού Σάββα Τσιτουρίδη για λόγους ευθιξίας.

Στις 28 Ιουνίου 2010, με παρόντες 282 παρόντες βουλευτές (απουσίαζαν δεκαέξι) η Βουλή αποφάσισε -με 194 ψήφους υπέρ, 81 κατά και 2 "παρών"- υπέρ της παραπομπής του σε Προανακριτική Επιτροπή για το σκάνδαλο Βατοπαιδίου.

Στις 16 Νοεμβρίου 2010 παραπέμφθηκε στο Δικαστικό Συμβούλιο, με μυστική ψηφοφορία της Βουλής (162 υπέρ, 8 κατά και 7 "παρών"), για το αδίκημα της αυτουργίας και συναυτουργίας σε βάρος του Δημοσίου για το σκάνδαλο Βατοπαιδίου. Η υπόθεση οδηγήθηκε σε παραγραφή για τα πολιτικά πρόσωπα.