ΚΟΣΜΟΣ

Μεξικό: Τα σπαρακτικά λόγια ανθρώπων που γλίτωσαν από τον φονικό σεισμό (pics&vids)

Μεξικό: Τα σπαρακτικά λόγια ανθρώπων που γλίτωσαν από τον φονικό σεισμό (pics&vids)
REUTERS/Edgard Garrido

Ανθρώπινες ιστορίες που συγκλονίζουν έρχονται στο φως δύο εικοσιτετράωρα από τον φονικό σεισμό των 7,1 Ρίχτερ που «χτύπησε» το Μεξικό.

Οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 230 ενώ την ίδια ώρα τα σωστικά συνεργεία εξακολουθούν να ψάχνουν στα συντρίμμια των κτιρίων που κατέρρευσαν ελπίζοντας ότι θα εντοπίσουν επιζώντες. Μήνυμα ελπίδας έδωσε ο εντοπισμός της 12χρονης στα απομεινάρια του δημοτικού σχολείου από όπου ανασύρθηκαν νεκρά 21 παιδιά ενώ εξακολουθούν να αγνοούνται περισσότερα από 30.

Το κορίτσι εντοπίστηκε ζωντανό και σύμφωνα με όσα μεταδίδουν τα διεθνή Μέσα, είπε στους διασώστες το όνομά του: «Με λένε Frida Sofia» τους είπε με αδύναμη φωνή, σκορπώντας δάκρυα χαράς σε όλους.

Το twitter έχει κατακλυστεί με μηνύματα χαράς μετά τον εντοπισμό της 12χρονης, με τους χρήστες να γράφουν συγκινημένοι: «Το όνομά της αντιπροσωπεύει την ελπίδα ότι θα βρεθούν και άλλα παιδιά ζωντανά».

Η εκκλησία που κατέρρευσε κατά τη διάρκεια βάφτισης

Την ώρα του σεισμού στο Μεξικό, στην περιοχή Πουέμπλα βαφτιζόταν ένα παιδάκι. Η στέγη κατέρρευσε με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 11 άνθρωποι. Ανάμεσα στα θύματα είναι τέσσερα παιδιά εκ των οποίων το ένα ήταν το δύο μηνών βρέφος που θα βαφτιζόταν και η 8χρονη αδελφή του.

Τα λόγια του βοηθού του ιερέα συγκλονίζουν: «Ήταν σαν να βλέπαμε σκηνή από ταινία τρόμου. Οι περισσότεροι από τους παρευρισκόμενους πέθαναν».

Ο ίδιος τόνισε ότι κατάφεραν να σωθούν μόνο όσοι πρόλαβαν να μετακινηθούν στις πτέρυγες του ναού.

Η τύχη βοήθησε τον μικρό μαθητή

Από θαύμα κατάφερε να γλιτώσει ο μικρός μαθητής, Luis Carlos Tome, ο οποίος την ώρα του φονικού σεισμού, βρισκόταν στο σχολείο.

Ο ίδιος, με τρεμάμενη φωνή και μη μπορώντας να συγκρατήσει τα δάκρυά του περιέγραψε τις τραγικές στιγμές που έζησε:

Κάναμε αγγλικά όταν ξαφνικά το έδαφος άρχισε να τρέμει. Άρχισα να φωνάζω τους συμμαθητές μου και τότε πήρα την πιο σημαντική απόφαση της ζωής μου. Πήγα δεξιά και όχι αριστερά. Κατέβηκα τα σκαλιά βλέποντας ότι η αριστερή πλευρά του κτιρίου έχει ήδη καταρρεύσει. Τη μία στιγμή έβλεπα ανθρώπους γύρω μου και την άλλη δεν υπήρχε κανείς. Μέχρι να βγούμε έξω, το σχολείο είχε πέσει.

«Σε 30 δευτερόλεπτα το σχολείο μου είχε καταρρεύσει και δεν ξέρω ούτε πώς σώθηκα» είπε ο μικρός.