Στίβεν και Τζέιν Χόκινγκ: Η αντισυμβατική ιστορία αγάπης, το διαζύγιο και η μεγάλη τους επιτυχία
«Κοιτά τι κάναμε»… Η μηχανική φωνή του Στίβεν Χόκινγκ στην τελευταία σκηνή της ταινίας «Η Θεωρία των Πάντων» εκφράζει με έναν διαφορετικό τρόπο τα συναισθήματα που περνούν από το μυαλό των περισσότερων ζευγαριών όταν υποδέχονται στον κόσμο ένα βρέφος.
Στην ίδια ταινία, ο μεγάλος επιστήμονας και η σύζυγός του Τζέιν εμφανίζονται να παρακολουθούν τα τρία παιδιά τους να παίζουν στη λιακάδα. Ο γάμος τους, που διήρκησε 26 χρόνια, έχει πλέον τελειώσει αλλά και οι δύο αισθάνονται ευγνωμοσύνη για τα τρία τους παιδιά και σεβασμό ο ένας στο πρόσωπο του άλλου.
Η αντισυμβατική ιστορία αγάπης τους καθήλωσε τους απανταχού θεατές. Γιατί; «Επειδή έδειξε ότι ένας γάμος μπορεί να τελειώσει και να συνεχίσει να θεωρείται επιτυχία» είπε η Τζέιν Χόκινγκ, μιλώντας στην εφημερίδα Telegraph το 2015.
«Θεωρώ ότι ο γάμος μας ήταν μεγάλη επιτυχία. Ο Στίβεν κατάφερε να επιτύχει όσα ήθελε να επιτύχει, κάναμε αυτά τα υπέροχα παιδιά και καταφέραμε να τον κρατήσουμε ζωντανό [σ.σ. το γαμο] για αρκετά χρόνια» είχε πει η ίδια τότε.
Η Τζέιν Χόκινγκ, τότε Τζέιν Γουάλντ, είδε για πρώτη τον άνθρωπο που έμελλε να γίνει το λαμπρότερο αστέρι της επιστήμης στο St. Albans το 1962.
Η Τζέιν Χόκινγκ / ΑΠΕ-ΜΠΕ/EPA/ FERNANDO ALVARADO
Ο Χόκινγκ, που έφυγε από τη ζωή την εβδομάδα που πέρασε, ήταν τότε μόλις 21 ετών και δεν είχε ακόμη διαγνωστεί με την σπάνια νόσο του κινητικού νευρώνα.
«Αυτό έγινε περίπου ένα μήνα από τότε που τον πρωτογνώρισα» είπε η Τζέιν Χόκινγκ, και συμπλήρωσε: «Δεν βγαίναμε τότε ακόμη αλλά είχα ήδη αρχίσει να τον ερωτεύομαι. Είχε ωραία μάτια και περνούσες τόσο ωραία μαζί του. Είχε φοβερό χιούμορ, γελούσαμε συνέχεια».
Εκείνη την εποχή, ο Χόκινγκ δεν είχε γράψει ακόμη τη διατριβή του. «Ο Στίβεν μου εξηγούσε τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να καταλαβαίνω… Η ευφυία του με συνάρπαζε. Κοιτούσαμε μαζί τον νυχτερινό ουρανό και, παρότι ο Στίβεν δεν μπορούσε να ανιχνεύσει πολύ καλά τους αστερισμούς, μου εξηγούσε τα πάντα για το σύμπαν» είπε η πρώην σύζυγός του.
Στην ταινία, ο Στίβεν Χόκινγκ, που μόλις έχει διαγνωστεί και πιστεύει ότι έχει μόλις δύο χρόνια ζωής μπροστά του, λέει στη Τζέιν: «Θέλω να φύγεις και να μην ξαναγυρίσεις». «Αυτό είναι απολύτως αληθές. Ο Στίβεν όντως μου το είπε αυτό. Αλλά σε εκείνη τη φάση ήμουν τόσο ερωτευμένη μαζί του που έπρεπε να γυρίσω σε αυτόν. Θεωρούσα ότι εύκολα μπορώ να αφιερώσω δύο χρόνια από τη ζωή μου για να βοηθήσω κάποιον που αγαπούσα πολύ να πετύχει όλα όσα ήθελε -κάποιον που εμφανώς είχε τόσα πράγματα να δώσει».
Εκείνη την εποχή, κανένας δεν πίστευε ότι ο μεγάλος αυτός επιστήμονας θα ζούσε για πάνω από μισό αιώνα ακόμη.
Ερωτηθείσα εάν ο Χόκινγκ λυπόταν τον εαυτό του, εκείνη απάντησε αρνητικά: «Πραγματικά, όχι. Θυμάμαι τον Στίβεν να μου λέει: Όπου υπάρχει σωματική ασθένεια δεν χωράει και ψυχολογική ασθένεια».
Μετά την τραχειοτομή στην οποία υπεβλήθη το 1985 – μια επέμβαση που του έσωσε τη ζωή αλλά του στέρησε την ομιλία του- η Τζέιν παραδέχτηκε ότι τα πράγματα έμοιαζαν δυσκολότερα.
«Δεν μπορούσα, όμως, να τον αφήσω να πεθάνει. Ήμουν ο πράκτορας της ζωής για τον Στίβεν» είπε η ίδια στην εφημερίδα, λέγοντας παράλληλα ότι «η ζωή ήταν τόσο σωματικά και συναισθηματικά δύσκολη που ήθελα να πέσω σε ένα ποτάμι – δεν το έκανα ποτέ, όμως, λόγω των παιδιών».
Το ζευγάρι, όμως, κατάφερε να ορθοποδήσει και παρέμενε αισιόδοξο. Η αισιοδοξία αυτή ήταν ένα κοινό τους γνώρισμα που φαίνεται ότι αποτέλεσε τη βάση για τον πολυετή γάμο τους.
Και παρότι ο γάμος τους τελείωσε και Στίβεν και οι Τζέιν γνώρισαν άλλους ανθρώπους και ξαναπαντρεύτηκαν, εκείνη δεν σταμάτησε ποτέ να τον θαυμάζει και να τον αγαπά.
«Δεν θα έπαιρνα ούτε λεπτό πίσω…» είχε πει η ίδια στην Telegraph.