ΕΛΛΑΔΑ

Ένα από τα «σκάνδαλα» για τα οποία κατηγορήθηκε ο Μαρτίνης

Ένα από τα «σκάνδαλα» για τα οποία κατηγορήθηκε ο Μαρτίνης
EUROKINISSI / ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΤΩΜΕΡΗΣ

Ο Ανδρέας Μαρτίνης έχει κατηγορηθεί για κατασπατάληση της περιουσίας του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρου και για εκμετάλλευση περιουσιακών του στοιχείων ή ποσών που προήλθαν από δωρεές.

Μία από τις περιπτώσεις που θεωρούνται χαρακτηριστικές είναι αυτή της Αγλαΐας Σακελλαροπούλου, η οποία απεβίωσε το 1971 και άφησε στον Ε.Ε.Σ. υψηλής αξίας οικόπεδο και οίκημα στην Κηφισιά.

Η εκλιπούσα όριζε στη διαθήκη της ότι σε περίπτωση πώλησης του ακινήτου, το εισπραττόμενο ποσό θα έπρεπε να διατεθεί στο Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Νοσοκομείο, για την εισαγωγή και τη δωρεάν νοσηλεία ανάλογου αριθμού απόρων ασθενών. Θα έπρεπε, επίσης, να τοποθετηθεί σε αίθουσα του νοσοκομείου η επιγραφή «Αίθουσα Αριστοτέλους και Αγλαΐας Σακελλαροπούλου».

Εκείνη την εποχή, το Κοργιαλένειο–Μπενάκειο Νοσοκομείο ανήκε στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ο οποίος και το διοικούσε. Το 1985, όμως, μπήκε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας γνωστό και ως ΕΣΥ. Σε αυτή την παράμετρο «πάτησε» ο Ανδρέας Μαρτίνης, για να εκμεταλλευτεί την κληρονομιά για δικό του όφελος.

Υποστήριξε, δηλαδή, ότι από τη στιγμή που το Κοργιαλένειο–Μπενάκειο υπήχθη στο ΕΣΥ, εξέφυγε της δικαιοδοσίας του Ε.Ε.Σ. και άρα δεν θα μπορούσε να εκπληρωθεί η βούληση της Αγλαΐας Σακελλαροπούλου.

Στη συνέχεια και συγκεκριμένα το 1998, δρομολόγησε τη μεταβίβαση του ακινήτου στο «Κοινωφελές Ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν», η οποία πραγματοποιήθηκε μέσω δωρεάς από τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.

Η αξία πώλησης του ακινήτου ανέρχονταν περίπου σε 350.000.000 δραχμές (ή 1.027.146 ευρώ).

Το Δημόσιο προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά του Ε.Ε.Σ.. Ο Άρειος Πάγος, έκανε το 2001 δεκτή την αίτηση αναίρεσης προηγούμενης απόφασης του Εφετείου Αθηνών, βάσει της οποίας είχε γίνει η μεταβίβαση, ενώ παρέπεμψε την υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο Εφετείο.

Τα χρόνια που μεσολάβησαν το Κοινωφελές Ίδρυμα Ερρίκος Ντυνάν εκπλειστηριάστηκε και έγινε αμιγώς ιδιωτικό θεραπευτήριο, σε μια ύστατη προσπάθεια να αποπληρωθούν κάποια από τα χρέη του νοσοκομείου, καθώς η διοίκηση Μαρτίνη είχε «φεσώσει» εργαζόμενους, πιστωτές, προμηθευτές καθώς επίσης και τον ίδιο τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό.