Εκτυπωμένες παιδικές καρδιές
Όταν η τεχνολογία αρχίζει να προσεγγίζει το “χέρι του Θεού”, τότε το σενάριο επιστημονικής φαντασίας γίνεται πραγματικότητα.
Πριν από μερικά χρόνια ήταν ουτοπία να δημιουργήσει ένας εκτυπωτής ανθρώπινο όργανο και θεωρητικά να είναι έτοιμο προς μεταμόσχευση!
Ο κ. Γιώργος Σαρρής, παιδοκαρδιοχειρουργός, εκτυπώνει τρισδιάστατες παιδικές καρδιές. Όπως επισημαίνει στο CNN Greece πρόκειται για ακριβές αντίγραφο του πάσχοντος οργάνου.
“Εισάγουμε τα δεδομένα από αξονικές και μαγνητικές τομογραφίες, τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, σε ειδικό πρόγραμμα το οποίο τα επεξεργάζεται και δημιουργεί αντίγραφο της καρδιάς. Επόμενο βήμα είναι η εκτύπωσή της. Έτσι, έχουμε πλήρη και ακριβή απεικόνιση του πάσχοντος οργάνου και μπορούμε να κάνουμε τομές, σε σημεία που είναι απαγορευτικά για ένα γιατρό, κατά τη διάρκεια μιας επέμβασης. Επίσης, μπορούμε να δούμε την ανατομία της, να εντοπίσουμε πρόβλημα και να οργανώσουμε με ακρίβεια τα βήματα της επέμβασης”, αναφέρει ο κ. Σαρρής.Τους τελευταίους τρεις μήνες, όπως μας λέει ο κ. Σαρρής, έχει εφαρμόσει αυτή τη μέθοδο σε 15 παιδιά και νέους στη μετεφηβική ηλικία και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά.
“H τρισδιάστατη αναπαραγωγή των οργάνων ανοίγει νέους δρόμους στην ιατρική και διευκολύνει το έργο μας. Σας φέρνω ένα παράδειγμα. Μέχρι σήμερα, ήταν πολύ δύσκολο ένας γιατρός να έχει πρόσβαση σε μια καρδιά στην οποία έχει γίνει τομή. Σε διάφορα πανεπιστήμια του κόσμου υπάρχουν καρδιές, με διάφορες παθήσεις, διατηρημένες στη φορμόλη. Καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο είναι κάποιος γιατρός να ταξιδεύσει ακόμη και σε άλλη ήπειρο προκειμένου να δει το όργανο, μιας παρόμοιας περίπτωσης που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει. H πιο εύκολη πρόσβασή του ήταν σε βιβλία και σε απεικονίσεις. Με την 3D εκτύπωση, ο γιατρός έχει πλέον τη δυνατότητα να δει, όχι μια καρδιά με ένα παρόμοιο πρόβλημα, αλλά το ίδιο το όργανο του ασθενή του και να εκτιμήσει ακριβώς την κατάστασή του”.
Μπορούν να μεταμοσχευθούν οι 3D καρδιές; Όπως εκτιμά ο κ. Σαρρής, γίνονται έρευνες ώστε στα υλικά που συνθέτουν την εκτυπωμένη καρδιά, να τοποθετηθεί διάλυμα με ζωντανά βλαστοκύτταρα τους ασθενούς. Έτσι, το εκτυπωμένο όργανο θα είναι συμβατό με τον οργανισμό του λήπτη, θα μπορεί να λειτουργεί και δεν θα το απορρίψει ο οργανισμός του.