Αποκάλυψη από Τσακαλώτο: Επέκταση του κόφτη και μετά το 2018

Στην ίδια συνέντευξη ο υπουργός Οικονομικών αφήνει πλήθος αιχμών κατά του ΔΝΤ τόσο για τις αξιώσεις που εγείρει σε σχέση με την ανάγκη λήψης πρόσθετων μέτρων, όσο και για τη στάση τους στο ζήτημα της ελάφρυνσης του ελληνικού χρέους, την οποία μάλιστα ο κ. Τσακαλώτος την περιγράφει ως παθητική.

Συγκεκριμένα, απαντώντας σε ερώτηση για την απαίτηση του ΔΝΤ να νομοθετηθούν από τώρα για μετά το 2018 μέτρα, μεταξύ αυτών η μείωση του αφορολόγητου ορίου και η κατάργηση της προσωπικής διαφοράς στις συντάξεις δηλώνει: «Έχουμε κάνει ξεκάθαρο ότι δεν νομοθετούμε τώρα τέτοια μέτρα για μετά το 2018. Δεν έχω καταλάβει αν ισχύει κάτι τέτοιο για τη Νέα Δημοκρατία. Στην εξαιρετικά απίθανη περίπτωση που το ΔΝΤ σπάσει το εντυπωσιακό σερί του και μια από τις προβλέψεις του επαληθευτεί, έχουμε πει ότι μπορεί να περιγράψουμε τα μέτρα που εν δυνάμει σε αυτή την περίπτωση θα χρειαστούν. Στο πλαίσιο αυτό συζητάμε και έναν μηχανισμό δέσμευσης, όπως η επέκταση του Αυτόματου Μηχανισμού Δημοσιονομικής Προσαρμογής του προϋπολογισμού».

Ερωτηθείς γιατί η κυβέρνηση επικρίνει αντί να συμμαχήσει με το ΔΝΤ που ζητά μικρότερα πλεονάσματα και ελάφρυνση χρέους και συμμαχεί με την ευρωζώνη που ζητά υψηλότερα πλεονάσματα ο υπουργός απαντά ως εξής: «Η χρήση της λέξης συμφωνία όσον αφορά τα πρωτογενή πλεονάσματα είναι ιδιότυπη. Το ΔΝΤ, εξάλλου, αφενός δεν λέει μόνο για μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους αλλά επιμένει και σε περισσότερα δημοσιονομικά μέτρα και αφετέρου, για να παραφράσω τον Oscar Wilde, η εμμονή του στη μεγαλύτερη ελάφρυνση χρέους πιο πολύ συζητείται παρά παρατηρείται στην πράξη».

Ο ίδιος μεταξύ άλλων δεν αποκλείει και τη μη εμπλοκή του ΔΝΤ στη χρηματοδότηση του ελληνικού προγράμματος. «Πραγματικά δεν ξέρω τι θέλει ο ΔΝΤ. Ούτε καν αν το ίδιο ξέρει τι θέλει. Υπάρχουν πολλές λύσεις για να ολοκληρωθεί η τωρινή φάση της διαπραγμάτευσης, μια από τις οποίες έχει και το ΔΝΤ κυρίως ως τεχνικό σύμβουλο», ανέφερε σχετικά.

Τέλος, αποσαφήνισε πως δεν τίθεται θέμα εκλογών και πως στόχος της κυβέρνησης είναι η εμπέδωση της εμπιστοσύνης. «Οι αγορές ξέρουν να κρίνουν την αξιοπιστία του προγράμματος επί της ουσίας. Θα έχουν οι επενδυτές ένα καθαρό διάδρομο για να επενδύσουν; Θα μπούμε στο QE; Θα υπάρχουν οι αντικειμενικές συνθήκες για να βγούμε στις αγορές και άρα από το πρόγραμμα; Αυτές είναι οι σημαντικές ερωτήσεις», ανέφερε και προσέθεσε: «Δεν σκεφτόμαστε τις εκλογές αλλά πως θα εξασφαλιστούν οι συνθήκες που θα χτίσουν πάνω στη βελτίωση της οικονομίας τα τελευταία δυο τρίμηνα».