ΚΟΣΜΟΣ

Τα κορίτσια στην Ινδία πεθαίνουν λόγω της διάκρισης των φύλων

Τα κορίτσια στην Ινδία πεθαίνουν λόγω της διάκρισης των φύλων
REUTERS/Cathal McNaughton

Περίπου 239.000 μικρές Ινδές πεθαίνουν κάθε χρόνο επειδή δεν λαμβάνουν την ίδια φροντίδα με τα αγόρια, σε μια βαθιά σεξιστική κοινωνία, όπως προκύπτει από έρευνα.

«Οι διακρίσεις βάσει του φύλου δεν τις εμποδίζουν απλώς να γεννηθούν, αλλά μπορούν επίσης να επισπεύσουν τον θάνατο όσων γεννιούνται», αναφέρει ο Κριστόφ Γκιλμοτό του πανεπιστημίου Paris Descartes, ένας από τους συντάκτες της έρευνας που δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό The Lancet.

Στην Ινδία είναι πολύ συχνές οι αμβλώσεις θηλυκών εμβρύων, όμως ο αριθμός τους είναι μικρότερος από αυτόν των θανάτων κοριτσιών κάτω των 5 ετών. Οι μορφές της παραμέλησης της οποίας είναι θύματα τα μικρά κορίτσια είναι πολλές: υποσιτισμός, έλλειψη φροντίδας και εμβολιασμού.

Το αποτέλεσμα είναι τα αυξημένα ποσοστά θανάτου κοριτσιών στην Ινδία, με τους περισσότερους να καταγράφονται στις πιο φτωχές επαρχίες με τη μεγαλύτερη γεννητικότητα και αναλφαβητισμό, κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας, σύμφωνα με το Γαλλικό πρακτορείο.

«Η αυξημένη γονιμότητα είναι αυτή που συμβάλει περισσότερο στις διακρίσεις κατά των κοριτσιών μετά τη γέννησή τους, γεγονός που μας ωθεί να εξάγουμε το συμπέρασμα ότι οι περισσότεροι θάνατοι κοριτσιών είναι εν μέρει συνέπεια των ανεπιθύμητων εγκυμοσύνων και στη συνέχεια της αμέλειας», υπογραμμίζουν οι συντάκτες.

Συγκρίνοντας την Ινδία με άλλες 46 χώρες οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η θνησιμότητα μεταξύ των κοριτσιών που γεννήθηκαν από το 2000 ως το 2005, φτάνει το 18,5%.

«Περίπου το 22% της υπερθνησιμότητας μεταξύ των κοριτσιών οφείλεται σε ένα είδος σεξισμού», καταγγέλλει σε ανακοίνωσή του το αυστριακό Διεθνές Ινστιτούτο Ανάλυσης Εφαρμοσμένων Συστημάτων (IISA).

«Όπως αποδεικνύουν οι εκτιμήσεις ανά περιοχή του υπερβολικού αριθμού θανάτων μεταξύ των κοριτσιών, οποιαδήποτε παρέμβαση προκειμένου να περιοριστούν οι διακρίσεις αναφορικά με το μοίρασμα της τροφής και την παροχή ιατρικής φροντίδας θα πρέπει να έχει στόχο κατά προτεραιότητα τις περιοχές (…) όπου είναι ενδημική η φτώχεια, υπάρχει ασθενής κοινωνική ανάπτυξη και εξακολουθούν να κυριαρχούν πατριαρχικές δομές», σχολίασε η Ινδή αναλύτρια του IISA Ναντίντα Σάικια.