Τα σωσίβια της Μυτιλήνης «οδηγός» των προσφύγων σε μια νέα ζωή
«Όταν έπεσε μία βόμβα στο σχολείο των παιδιών μου, ήξερα πως ήρθε η ώρα να φύγουμε».
Ο Ammar Haj Omar είναι από το Χαλέπι της Συρίας. Εγκατέλειψε τη χώρα του σε αναζήτηση της ειρήνης και εγκαταστάθηκε στο Άμστερνταμ, όπου πλέον κυνηγά τα όνειρά του, χωρίς να ανησυχεί για την ασφάλεια της οικογένειάς του. Ο 38χρονος, που μιλά στο CNN Greece, εργάζεται για τον ολλανδικό οργανισμό Makers Unite, ο οποίος κατασκευάζει προϊόντα από βιώσιμα υλικά και δίνει ευκαιρίες σε πρόσφυγες να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, να εκμεταλλευτούν τα ταλέντα τους και να αφομοιωθούν αρμονικά στην ευρωπαϊκή κοινωνία.
«Η Makers Unite είναι μία κοινωνική επιχείρηση που δίνει ευκαιρίες σε νέους πολίτες στην Ολλανδία μέσω της κατασκευής δημιουργικών προϊόντων. Αναπτύσσουμε ευκαιρίες για την ανάδειξη του ταλέντου της κοινότητάς μας», μας λέει o Thami Schweichler, συνιδρυτής και διευθυντής του οργανισμού, τονίζοντας πως «στοχεύουμε στο να αυξήσουμε τη γνώση γύρω από τη σημασία της ισότητας και της κοινωνικής ενσωμάτωσης».
Ο οργανισμός, θέλοντας να βοηθήσει ουσιαστικά τους πρόσφυγες που έφταναν στην Ολλανδία, αποφάσισε το 2016 να ξεκινήσει ένα καινοτόμο πρόγραμμα παραγωγής τσαντών και να συμπεριλάβει στο εργατικό του δυναμικό νεοεισερχόμενους. Πρώτη ύλη για τις τσάντες είναι τα χιλιάδες… σωσίβια που συλλέχθηκαν από τις ακτές της Μυτιλήνης.
Για τους κατοίκους των νησιών πρώτης υποδοχής η εικόνα των σωσιβίων που παραμένουν κουβαριασμένα στις παραλίες, μετά την παρέλευση των προσφυγικών ροών, είναι γνώριμη.
Αυτή την εικόνα είδαν και οι Ολλανδοί, «εμπνεύστηκαν» και ξεκίνησαν αυτή την πρωτοβουλία.
«Πιστεύουμε πολύ» στην ευκαιρία δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας για ντόπιους και νεοεισερχόμενους μέσω προγραμμάτων «και την αρπάζουμε για να ενώσουμε τους πολίτες παγκοσμίως», σημειώνει ο Schweichler.
Πώς προέκυψε η ιδέα του προγράμματος;
«Είδαμε τα σωσίβια, που φοριούνται κατά κύριο λόγο από μετανάστες που διασχίζουν τη Μεσόγειο Θάλασσα με προορισμό την Ευρωπαϊκή Ένωση, ως εφαλτήριο αλλαγής (σ.σ. της κατάστασης). Τα σωσίβια και τα φουσκωτά σκάφη παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στο να φτάσουν οι μετανάστες στη στεριά. (σ.σ. Η έλευση στη στεριά) είναι μία πρωταρχική ανάγκη για την έναρξη μίας νέας ζωής, αφού έχουν αφήσει πίσω τα σπίτια τους, όπου κινδύνευαν», λέει ο Schweichler, απαντώντας σε ερώτημα για το πώς προέκυψε η ιδέα για το πρόγραμμα αυτό.
Πηγή: Makers Unite
Ο κύριος πυρήνας της ομάδας του οργανισμού αποτελείται από 15 άτομα. Ντόπιους και πρόσφυγες. Από το 2016, όμως, έχουν εργαστεί για τον Makers Unite τουλάχιστον 71 ταλαντούχα άτομα, τα περισσότερα εκ των οποίων Σύροι, που μόλις είχαν φτάσει στο Άμστερνταμ. «Για να συμμετάσχει κάποιος στο πρόγραμμα πρέπει απλώς να δηλώσει συμμετοχή και να δείξει αφοσίωση στο να κάνει τα επόμενα βήματα στην καριέρα του», ξεκαθαρίζει ο Schweichler, τονίζοντας πως έχει δημιουργηθεί ένα «λειτουργικό πρόγραμμα ένταξης».
Μία βόμβα στο σχολείο των παιδιών μου
Ο Ammar Haj Omar κατάφερε να αποδώσει λιτά και παραστατικά τον λόγο που τον οδήγησε στην προσφυγιά. Η βόμβα στο σχολείο των δύο γιών του τον έπεισε πως ήταν η ώρα να εγκαταλείψει τη ζωή του και να σώσει την οικογένειά του από τα δεινά του πολέμου.
Αρχικά πήρε ένα λεωφορείο για την Τουρκία και στη συνέχεια έφτασε στην Ελλάδα με πλοίο.
«Το ταξίδι ήταν δύσκολο και επικίνδυνο, ειδικά για τους γιους και τη γυναίκα μου. Σε ένα διάστημα 29 ημερών μεταβήκαμε από την Συρία στην Ολλανδία», λέει περιγράφοντας το ταξίδι του, ενώ σημειώνει πως έχει ακόμη οικογένεια πίσω στη Συρία.
Χτίσιμο σχέσεων εμπιστοσύνης
Μέσω της δημιουργίας των τσαντών οι πρόσφυγες έχουν την ευκαιρία να ξεδιπλώσουν τα ταλέντα τους και να χτίσουν σχέσεις εμπιστοσύνης. «Η δημιουργία απλών αντικειμένων σε ομάδες εγείρει τη συνεργασία των συμμετεχόντων. Εγείρει το αίσθημα της επικοινωνίας και το χτίσιμο, βήμα – βήμα, μίας σχέσης εμπιστοσύνης. Στο πρόγραμμα χρησιμοποιούμε τις συζητήσεις για να μάθουμε ποια είναι τα ταλέντα τους, να αναπτύξουμε την επαγγελματική τους παρουσίαση για (μελλοντικούς) εργοδότες και να τους δημιουργήσουμε νέες ευκαιρίες εργασίας και εκπαίδευσης», λέει ο διευθυντής του οργανισμού.
Ο Ammar Haj Omar στη χώρα του εργαζόταν στον τομέα της ένδυσης και όπως μας λέει «ήμουν σχεδιαστής με ειδίκευση στο ψηφιακό κέντημα. Έχω μεγάλη εμπειρία στη ραπτική – αν ψάχνετε για κάποιον να επιδιορθώσει τις κουρτίνες, τα παπούτσια ή τα ρούχα σας… είμαι ο άνθρωπός σας».
Ο 38χρονος εξομολογείται πως η δουλειά του στο πρόγραμμα του επαναφέρει μνήμες από την παλιά του ζωή. «Η δουλειά με τα σωσίβια, μου θυμίζει τη δουλειά μου στη Συρία. Θυμάμαι τις στιγμές που δούλευα με τους φίλους μου».
Αποκαλύπτοντας τα όνειρά του, σημειώνει πως «στο μέλλον, θα ήθελα να αγοράσω τη δική μου μηχανή κεντήματος και να φτιάξω τη δική μου επιχείρηση».
Προς το παρόν, όμως, έχει ανοίξει ένα κατάστημα εστίασης με παραδοσιακό συριακό φαγητό.
O 38χρονος Ammar Haj Omar αποφάσισε να εγκαταλείψει τη χώρα του όταν έπεσε μία βόμβα στο σχολείο των παιδιών του. Πλέον δηλώνει χαρούμενος με τη νέα του ζωή και κάνει όνειρα για το μέλλον. Πηγή: Makers Unite
Ισότητα και ίδιες ευκαιρίες
Όποιος έχει ταλέντο και αφοσιωθεί πραγματικά σίγουρα θα βρεθεί αντιμέτωπος με ευκαιρίες, καθώς, όπως υπογραμμίζει ο Schweichler, η εταιρία φροντίζει να προωθήσει όσους το αξίζουν, επιτρέποντας τους έτσι να εξελιχθούν.
«Έως σήμερα είχαμε περισσότερους από 71 συμμετέχοντες στο πρόγραμμα ανάπτυξης ταλέντων και την ομάδα ραπτικής. Η πλειονότητα αυτών (75%) είχε την ευκαιρία να βρει εργασία, να γίνει δεκτός σε κάποιο πρόγραμμα πρακτικής άσκησης ή κάποιο εθελοντικό πρόγραμμα», αναφέρει ο διευθυντής, υπογραμμίζοντας πως «βρίσκουμε μία μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι νεοεισερχόμενοι να αφομοιωθούν στην κοινωνία».
Ο οργανισμός «σε βοηθά να αποκτήσεις επαφές με άλλα άτομα, με Ολλανδούς. Είμαι χαρούμενος», δηλώνει ο 38χρονος Ammar Haj Omar επί του ιδίου θέματος.
Πηγή: Makers Unite
Οι πρόσφυγες που γίνονται δεκτοί στο πρόγραμμα έχουν την ευκαιρία να αποφασίσουν οι ίδιοι για το μέλλον τους και δεν αναγκάζονται, όπως συνήθως, να βρουν βιαστικά μία αμειβόμενη εργασία. «Πιστεύουμε ακράδαντα πως οι νεοεισερχόμενοι θα πρέπει πρώτα να ακουστούν (σ.σ. από την κοινωνία), να μάθουν για τις επαγγελματικές ευκαιρίες που ταιριάζουν με τις ικανότητές τους και έτσι να μπορέσουν να κάνουν το επόμενο βήμα στην καριέρα τους».
«Οι νεοεισερχόμενοι πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους ποιο μονοπάτι θα ακολουθήσουν στη ζωή τους και αυτό χτίζεται μέσω της δημιουργίας εμπιστοσύνης και σχέσεων με την κοινότητα. Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε».
Όσο για το μήνυμα που ο οργανισμός θέλει να στείλει στον κόσμο, σύμφωνα με τον Schweichler, είναι αυτό της ισότητας και των ίδιων ευκαιριών. «Πιστεύουμε στη δημιουργία μίας κοινωνίας που αποδέχεται τους πάντες».