Νίκος Παπαϊωάννου: Πρόοδος μέσα από συντηρητισμό;

Η φιλοσοφία και τα άρθρα του νομοσχεδίου που παρουσιάστηκε και θα εισαχθεί στη Βουλή αναφέρονται στον μη κερδοσκοπικό χαρακτήρα των αλλοδαπών ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, στις προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας τους, στην προοπτική να καταστεί η Ελλάδα κέντρο προσέλκυσης φοιτητών από το εξωτερικό, στα οφέλη για την εθνική οικονομία, στη δυνατότητα επαναπατρισμού Ελλήνων επιστημόνων. Εξίσου σημαντικές είναι και οι παρεμβάσεις που σχετίζονται με την περαιτέρω απελευθέρωση των δημοσίων πανεπιστημίων από το κράτος, η οικονομική ενδυνάμωση, η ενίσχυση περιφερειακού δημόσιου πανεπιστημίου καθώς και η πρόβλεψη για την αναπλήρωση των μελών ΔΕΠ που αφυπηρετούν.

Στη δημόσια διαβούλευση για το σχέδιο νόμου η ακαδημαϊκή μας κοινότητα οφείλει να καταθέσει τις προτάσεις της και τις ενστάσεις της. Να συμβάλει ουσιαστικά σε έναν γόνιμο διάλογο, αναφορικά με τα δημόσια ΑΕΙ αφού ο στόχος είναι η περαιτέρω αναβάθμισή τους στον παγκόσμιο ακαδημαϊκό χάρτη που τελικά θα τους δώσουν ώθηση μεγαλύτερης εξωστρέφειας ερευνητικής, κοινωνικής, οικονομικής. Προάγοντας εν τέλει τον υγιή ανταγωνισμό μεταξύ των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων όλων των μορφών.

Αυστηρότατα κριτήρια

Αναφορικά με τα βασικά κριτήρια που σχετίζονται με την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών ιδρυμάτων στη χώρα μας, διαπιστώνεται ότι αυτά είναι από τα πλέον αυστηρά σε όλη την Ευρώπη. Ενδεικτικά αναφέρω τα απαιτούμενα προσόντα των διδασκόντων στα νέα ιδρύματα, η διάρκεια των προγραμμάτων σπουδών, το βασικό επίπεδο γνώσεων που πρέπει να έχει ο υποψήφιος φοιτητής, να έχει τουλάχιστον το 0.8% της ΕΒΕ του πεδίου που ανήκει το γνωστικό αντικείμενο της σχολής που θα εγγραφεί, οι κτιριολογικές υποδομές, η ερευνητική δραστηριότητα. Και βέβαια πρέπει να τονιστεί ότι είναι εξαιρετικά σημαντικός ο ρόλος της ΕΘΑΕΕ.

Ποια από τα παραπάνω ζητήματα, όμως, αναδεικνύονται στον δημόσιο διάλογο για τα μη κρατικά πανεπιστήμια; Τα δημοσιεύματα και συζητήσεις των ημερών εξαντλούνται στις καταλήψεις των δημόσιων ΑΕΙ, στον κίνδυνο απώλειας του εξαμήνου, στους μπαχαλάκηδες που εκφράζουν με μολότοφ στις πορείες την προσήλωσή τους στη δημοκρατικές αξίες και στο δημόσιο πανεπιστήμιο, στις παρατάξεις των φοιτητών που βάζουν λουκέτα στις σχολές. Το σύνθημα σταθερό, διαχρονικό, σε κάθε νόμο, σε κάθε μεταρρύθμιση για την παιδεία: Ένα αντιδραστικό «ΟΧΙ σε όλα», «το νομοσχέδιο θα μείνει στα χαρτιά – και να ψηφιστεί, δε θα εφαρμοστεί». Αυτό θεωρώ ότι είναι ακραίος συντηρητισμός. Η όλη εικόνα όμως των τελευταίων ημερών στα δημόσια ΑΕΙ εκτιμώ ότι το μόνο που καταφέρνει είναι να ενισχύσει την άποψη ότι η καλύτερη διαφήμιση είναι η δυσφήμιση. Και αυτό δεν το αξίζει το Ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο.

Κατά τα λοιπά το δημόσιο πανεπιστήμιο θα υποβαθμιστεί από τη λειτουργία μη κερδοσκοπικών μη κρατικών.

Ο Νίκος Παπαϊωάννου είναι πρώην Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Διαβάστε εδώ το αφιέρωμα του CNN Greece για τις αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση