Ποιος φοβάται την προανακριτική για τη Novartis;

Η συνεδρίαση της Τετάρτης ήταν ότι πιο θλιβερό έχω παρακολουθήσει. Υπήρξαν στο παρελθόν στιγμές τρομερής έντασης, αντιπαραθέσεις πάνω σε πολύ σοβαρά ζητήματα αλλά ποτέ το επίπεδο δεν έπεσε τόσο χαμηλά και ποτέ δεν ένιωσα, όλα αυτά τα χρόνια αυτό το αίσθημα του φόβου.
Φόβο για το τί θα ακολουθήσει και πως μπορεί να επηρεάσει την πολιτική ζωή η υπόθεση Novartis.

Το κλίμα στην πολιτική σκηνή ήταν που ήταν τοξικό, από χθες όμως είναι σχεδόν εμφυλιοπολεμικό.
Ακούστηκαν φοβερά πράγματα.
“Συμμορίτες, αρχισυμμορίτης πρωθυπουργός, κατσαπλιάδες, συνωμοσία, σκευωρία, ειδικά δικαστήρια, αντρικές σχολές (ξεχείλισε η τεστοστερόνη...) , κάποιοι νοσταλγοί του εμφυλίου επιτέθηκαν σε βουλευτές στο εντευκτήριο λέγοντας τους ότι «θα τους ξαναφυτέψουν έτσι όπως τους φύτεψαν στο Γράμμο και στο Βίτσι» και ότι «θα τους σφάξουν με κονσερβοκούτι»...

Έμοιαζε σαν θεατρική παράσταση (και μακάρι να ήταν μόνο αυτό) με σκοπό να γοητεύσει και να παραπλανήσει τις ορδές των λειτουργικά αναλφάβητων ψηφοφόρων και τις λεγεώνες των “ηλιθίων στο διαδίκτυο”, όπως θα έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο, που την επόμενη στιγμή θα πάρουν θέση για το σκάνδαλο με ποδοσφαιρικούς όρους.
Είναι σκάνδαλο ή σκευωρία; κατά το... “ήταν πέναλτι κύριε Πάνο μου;”

Στις ομιλίες των εμπλεκομένων στην υπόθεση ακούστηκαν ενδιαφέροντα πράγματα που δίνουν μια υπόσχεση για ακόμη πιο ενδιαφέρουσα συνέχεια. Όπως το “Ο Μπέζας υπέγραφε” που επανέλαβε ο Άδωνις Γεωργιάδης, ή το η Novartis πλήρωνε μέσα και δημοσιογράφους για να με χτυπήσουν του κ. Σαλμά κ.α.

Υπάρχει ή δεν υπάρχει σκάνδαλο

Αλλά για να είμαστε λίγο ρεαλιστές, εδώ υπάρχει μια υπόθεση που βρωμάει. Ακόμη και η κ. Φώφη Γεννηματά παραδέχθηκε ότι υπάρχει σκάνδαλο – είπε ταυτόχρονα ότι υπάρχει και σκευωρία- και υπάρχουν οι μαρτυρίες των προστατευόμενων μαρτύρων που μας αρέσει δεν μας αρέσει η προστασία τους προβλέπεται από το νόμο και οι εισαγγελικές αρχές έκριναν ότι με αυτές τις καταθέσεις η υπόθεση πρέπει να πάρει στη Βουλή.

Γιατί τόση ένταση και πανικός από την Αξιωματική αντιπολίτευση; Μέχρι χθες υπερασπιζόταν τη Δικαιοσύνη (και καλά έκανε) και κατήγγειλε τις επιθέσεις στον τύπο (επίσης πολύ καλά έκανε).
Σήμερα καταφέρεται κατά δικαστικών λειτουργών - ο κ. Σαμαράς τους μηνύει κιόλας - και επιτίθεται κατά συγκεκριμένου δημοσιογραφικού εντύπου.

Δηλαδή ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και του Τύπου αλά καρτ; Αν δεν σας αρέσει, υπάρχει η οδός της προανακριτικής επιτροπής για να λάμψει η αλήθεια. Όποιος είναι “καθαρός” δεν έχει να φοβάται τίποτα.
Υπάρχει θεσμοθετημένος δρόμος τον οποίο όμως η Νέα Δημοκρατία περιφρόνησε μην ψηφίζοντας για την προανακριτική επιτροπή, ακολουθώντας μια απομονωτική στάση και επενδύοντας όλο της το πολιτικό κεφάλαιο στη λογική της σκευωρίας.

Υπάρχει πολιτική εκμετάλλευση από την κυβέρνηση; Φυσικά και υπάρχει. “It’s all about power” που θα έλεγε και ο Φρανκ Άντεργουντ. Και φυσικά θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί πολιτικά.
Άλλο όμως αυτό και άλλο το πως δρα η Δικαιοσύνη και οι θεσμοί. Άλλο η πολιτική, άλλο το σκάνδαλο όπως παραδέχεται η πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου.
Η πραγματικότητα είναι ότι η υπόθεση βρωμάει και έχει διεθνή διάσταση.

Αν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες θα πρέπει να αποδοθούν και η προανακριτική και η Δικαιοσύνη θα κάνουν τη δουλειά τους όπως ορίζει ο νόμος. Ο κόσμος παρακολουθεί με ενδιαφέρον και θέλει να μάθει αν και ποιοι τον εξαπάτησαν.